merhabalar ben türk-amerikanım, amerikanlar hakkında konuşacağım bir iki kelime. aslında şu videoda bir buçuktan sonra anlattım temel farklılıkları ve sık sorulanları
www.youtube.com 
buna bakabilirsiniz. hatta abone olursanız da çok sevinirim.
öncelikle çocuklar kıyaslama ve karşılaştırma yapılmadan yetirştirilir. her çocuğun kendi hobisi/ilgi alanı vardır ve aileler bu hobilerden hoşlanmasa bile engellemeye çalışmazlar. mesela katy perrynin babası papazdır. böyle zıt şeyler çok vardır. kimse hayallerinizi sınırlamaz. ne istersen yapabilirsin vurgusu çok yapılır. genel olarak olumlanır çocuklar ve olduğu gibi kabul edilir yani.
taviz verilmeyen konular eyaletten eyalete hatta aileden aileye tabiki değişiyor. bazı eyaletler çok dindar ve din konusunda taviz vermiyor olabiliyor. örneğin georgia'da okuyan bir arkadaşım herkesin aşırı dindar ve bağnaz olduğundan bahsetti ama kimse sokakta cıkcıklamıyor ya da ayıp demiyor.
abd biraz böyle her yerden göç alan ve tek bir milletten oluşmayan bir ülke olduğu için kültüründe insanları kabullenme vardır. alışmışlardır çünkü. siyah beyaz ayrımı gibi ne yazık ki hiç olmaması gereken şeyler tabiki hala var, ama bir şekilde aşılacağını düşünüyorum, umutluyum.
olumlu olumsuz fark bence türkler birey olmayı bilmiyor. aileler çocuklarının birey olmasına kendine ait hobisi olmasına falan izin vermiyorlar. kendilerinin kopyalarını yaratmak ya da yaşayamadıkları hayatı yaşatmak istiyorlar. amerikanlar bu konuda çocuğa hem birey olmayı öğretiyor, ne olursa olsun hayatta kalabilmeyi, hem de kişinin kendisini yaşamasına olanak sağlıyorlar. sadece aile değil eğitim sistemi ve kültür de bunu destekliyor.